soyle seyler oldu bu haftasonu:
ve de boyle:
bu cuma Dilek geldi buraya, sanirim buraya geldigimden beri olan en guzel seylerdendi. gezdik, gulduk eglendik. sonra gazal'in dogumgunu oldugu icin cuma gunu diva's a gittik, dans ettik bir suru. ondan once de fas yemekleri yapan bir yere gittik. bir baklava yedik ki, turkiye'dekilere denktir. cok lezzetli nane cayi ictik bir de. ama dilek artist oldugu icin earl gray icti.
cumartesi gunu feryaz, ece ve ibo geldi providence'tan. bir guzel yemek yaptik, ruhumuzun turk annesi olan kismini tatmin ettik adeta. borekler, mezeler... bir de raki yanina tabi. o kadar mutlu oluyorum ki oyle yemeklerde. icki icip sarki soyleyip nefis seyler yiyince.. fotolarini da koydum zaten, yandaki listede.
finaller yaklasiyor, yapmam gereken o kadar cok sey var ki. nasil bitirecem turkiye'ye gitmeden bilemiyorum. dilek'e de soyledigim gibi biraz once telefonda, aslinda her donem sonunda bu panigi yasiyorum, donemin bitmesine 1 ay kala falan. ama her seferinde de bitiyor bir sekilde. ki simdi sadece 2 ders aliyorum, 3 ders alip da cok da yorulmadan donem bitirdigim de oldu. ama baslamak lazim bir an once, o ayri.
simdi aklimdaki en heyecan verici sey, cuma gunu boston'a, oradan new york'a gidecek olmam. new york'ta dilek'le bulusacam tekrar. boyle sik sik gorusmek o kadar iyi oluyor ki.
sonra zaten aralik, finaller... ondan sonra da turkiye. cok heyecanli, cok.
bunlar guzel yonleri hayatin tabi. bir de ara ara deli gibi bunaliyor oldugum gercegi var. bazen aldigim derslerden birinde oluyor. hoca dersi o kadar yavas anlatiyor ki, dikkatimi surekli toplamam imkansiz. bazen resmen ciglik atmak istiyorum derste. aksamlari da yer yer bunaliyorum, daraliyorum. eskiden hic vermedigim kadar sert tepkiler veriyorum. bagirip cagirmiyorum, ama kendime sasiyorum sadece. kendimle daha barisik, daha iyi anlasir oldugum icin oldugunu umuyorum bunlarin. icimden gelenleri cok tutmamanin iyi birsey olmasini umuyorum. oyledir degil mi?
