Sen gittiginden beri benden.

Ben

gittigimden beri…

icim

biraz islak. Biraz usuyor

icim.

Sogugun icinde aciyor benim kalbim.

Kalbim uzun zamandir olmadigi kadar

yalniz.

Kirik,

soguk.

Kalbim – benim icim yani, aklimla beraber –

mutlu olmayi hatirlamak bile istemiyor.

Ne senin mutlulugunu, ne de

baska turlusunu.

Kalbim

oturup beklemek istiyor. Onu biraktigin,

ona en son sarildigin

kosede beklemek.

Soguk,

islak

kirik,

beklemek istiyor.

Senin isikli bakislarinla

isinmak istiyor

kalbim

benim.