Saturday, July 5, 2008

"oyle uzak ki yerim...

..uzaklari asiyor. Butun ozlediklerim benden ayri yasiyor." Bu sarkiyi dinliyorum simdi. Neyse, daha fazla birsey soylemek istemiyorum.

Hayat cok ayni, yeni birseyler olmadi Ingiltere'den geldigimden beri. Isten bahsetmek istemiyorum, cok bunaliyorum. Tezimden bahsettigimde de konusacagima uzerinde calissam ya diyorum, yine bunaliyorum.

Hava cok kotu burada. Hep yagmurlu, hep kapali. Serin de degil, sicak da degil. Evde oturmaktan baska yapacak birsey yok. Hep griydi bugun, hep kapali. Sabahtan beri odamdaki isik acik. Basak'la disari ciktik, islanmasak da nemlenip geldik.

Dun 4 temmuzdu. Yani burada bagimsizlik gunu. Havai fisek patlatmak bu ulkede yasak, sadece 4 temmuzda izin veriliyor. O yuzden de havai fisekleri izlemek buyuk bir olay. Biz de dun gittik, izledik. Hayalkirikligina ugradik acikcasi. Ben Istanbul'dayken bazen balkondan rastgele gordugum havai fisekler bile bunlardan daha etkileyici. Sekil bile yapmamislardi, o kadar yani.

Sarkinin baska sozlerini de yazayim bari:

öyle uzak ki yerim
uzakları aşıyor
bütün özlediklerim
benden ayrı yaşıyor

ya her şeyim ya hiçim
sorma dünyam ne biçim
bir kördüğüm ki içim
çözdükçe dolaşıyor

No comments: