Lab.in ortak mutfaginda dondurma oluyor hep. Bu sefer bana sormuslardi neli istersin diye, cikolatali demistim. Baktim bugun almislar. Hava acti, gunesli, cikolatali dondurmami yedim, odevim korktugum kadar buyuk degilmis, ona da sevindim. Keyfim oldukca yerinde yani.
Bir de persembe gunu Ilke ve Begum'e kumpir yapacam. Babam yapar hep, cok basarili oluyor, bir de burada deneyelim. Uzerine koymak icin de misir ve sosis aldim. Nasil?
Kizlar da alistilar artik, canlari Turk birsey isteyince bana soyluyorlar. Pogaca, kuru pasta falan yaptim ara ara. Yani aslinda benim ruhum bir Turk annesi ruhu! Insanlar gelsin, yesin icsin, eglensin, ben cok mutlu oluyorum. Cay demlemek, pogaca yapmak huzur veriyor bana adeta. Aslinda muhendislik, turbinler falan yalan yani, mutlulugun sirri Turk mutfagi :)
Mayis da geldi. Son basvurdugum, ve hayatimi kurtarabilecek bursu alip almadigimi bu aralar ogrenmem lazim. Eger bu bursu alirsam, Turkiye ve genel olarak Akdeniz uzerine calisacam, cok eglenceli olacak. Ve bu bursla, yazin Turkiye'de olma ihtimalim de artar zaten. Fingers crossed.
Hidrellez yaklasiyor bir de galiba. Ben hatirladigim kadariyla hic katilmadim kutlamalara. Ates uzerinden atlanip, dilek dileniyor sanirim. Ilke gul dalina bez baglamaktan bahsetti. Bir de cok teferruatli bir prosedurle dilek dileniyormus onun dedigine gore. 99 karinca yuvasindan toprak aliniyormus, bir de bir yil onceden hazirlanmasi gereken otlar falan varmis. Ne ilginc seyler bunlar ya. Bizim bahcede ates yaksak mi? :)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment