istemeyerek, istemeyerek...

Ben bos zamani sevmiyorum. Bugun buna karar verdim. Kocaman bir aksam var onumde ve ne yapacagimi bilmiyorum, canim sikiliyor. Film izlemek istemiyorum odamda oturup, sinemada izlemek istedigim birsey yok. Otobusler calismiyor, Begum'le bulusamiyorum. Ilkecim de yorgun. :) Kaldim oyle kendi kendime.

Bir de, ihtiyac kredisiyle ilgili bir reklamdaki "ihtiyac"i, inanc diye okudum. Algida secicilik mi diyorlar, ne diyorlar, Mert bey size soruyorum. Cok heyecanliyim gidip gorecem diye. En son gecen yaz reuniona gittigimde cok eglenmistim. Ama o zaman inanc hayatina en yakin sekilde yasayabilmistik, yatakhanelerde kalip falan. Bu sefer daha misafir havasinda gececek. Biraz da cekiniyorum o yuzden. Ama birsuru cok ozledigim insani gorecem, hem de Turkiye'ye gider gitmez, o yuzden yine de cok guzel olacak.

Gecen gun Ilke'de bir kitabi karistiriyordum, yazarinin adini bile unuttum simdi. "Adinin Yagmur oldugu her halinden belli olan kiz..." diye bir cumle vardi. Bayildim, resmen bayildim. Kimi insanlar bir resme bakip hayran kalirlar, kimileri fotografa, ya da bir sarki dinleyip etkilenirler. Beni de en cok etkileyen, guzel kurulmus cumleler. Ben kurabiliyor muyum oyle cumleler? Yer yer, evet. Geri donup okuyunca da sasiriveriyorum, ben mi yazdim bunlari diye. Siiri de bu yuzden seviyorum. Kelimeleri birbirine yakistirma sanati. Oyle seyler okumak istiyorum bol bol. Okuyunca benim de oyle seyler yazasim geliyor. Yazmayi ozluyorum cok. Boyle sevgili gunluk tadinda seyler degil, icimden geldigi gibi, kelimeler yan yana yakisiyor diye yazmak.

Mine'nin fotograflarina bakiyordum biraz once. Hepsi cok guzel de, Istiklal'in oylesine bir fotosu var, bakakaldim. O kadar orada olmak istedim ki. Ama tatilde falan degil, onun bir parcasi olmayi. Yani bizim oralar diyebilmeyi. Oraya gitmesem bile, gidebilecek olmayi.

Bunyamin simdi inancta olan ama hatirlayamadigim birseyler anlatti bana. Neler unutmus olmaliyim, bir suru komik, guzel, kotu sey. En cok da simdi sasarak gulecegim sey buyuk ihtimalle. Keske bir sekilde onlari hatirlayabilsem, ansam..

Bu da daldan dala konan bir yazi oldu. Isi olmayinca insanin, boyle oluyor.

Son olarak, bu aksam ne yapacam diye endiseleniyordum ama saat 9 olmus bile, geyikle falan geciyor zaman velhasil.